viernes, 28 de septiembre de 2012

Ya está bien!!



Ya está bien!!

Sin ningún lugar a dudas la carta al director de Francisco Pastor, es una misiva que sería suscrita por el 99% de los ciudadanos de este país. La mayoría de ellos -entre los que me incluyo- hemos vivido y seguimos viviendo situaciones similares. Ha llegado el momento de decir basta. Hemos alcanzado un punto sin retorno, al menos aparente, en el que solo nos queda el derecho al pataleo. Una situación en la que la única  opción posible es salir a la calle a mostrar nuestro descontento y hacérselo saber a los responsables políticos, que con su ineficacia, nos han conducido a un abismo económico y social en el que el estado del bienestar se tambalea y con él los principios democráticos y constitucionales.
No pueden afanarse en “recortar” en políticas sociales, educación, sanidad, pensiones etc. sin preocuparse de generar empleo, sino todo lo contrario. La última reforma laboral impuesta por el gobierno de Mariano Rajoy, con su “barra libre de despidos”, etc, etc, nos ha hecho retroceder al siglo IX.
Visto lo visto, a partir de ahora tendremos que elegir entre estar desempleados o simplemente ser esclavos, por supuesto de aquellos que   se han ido “de rositas” a sus casas con indemnizaciones millonarias y con total impunidad. 
Ya está bien!, señores políticos, ya está bien!

análise



¿Qué pasou onte (25/9/12) en Madrid?
Miles de manifestantes rodearon o Congreso dos Deputados en sinal de protesta pola actuación do Goberno e en definitiva pola pasividade da clase política ante a grave situación pola que atravesa o país.
¿Qué papel xogou a policía?
A actuación dos antidisturbios foi calificada de desmedida e excesivamente represora por un amplo sector da cidadanía.
¿Qué papel xogaron os manifestantes?
A excepción duns poucos exaltados os manifestantes acudiron á movilización reivindicando o seu dereito a expresarse libremente nunha marcha lexítima e autorizada.

Qué papel xogou a clase política? ¿Cantos diputados asistían ao pleno?
Como cabe esperar nestes casos, as valoracións sobre as actuacións dos políticos foron diversas segundo as tendencias dos partidos, máis próximos ó goberno ou a oposición. Na actualidade a cámara consta duns 350 deputados. Non podo especificar cantos acudiron nese día exactamente
Qué pasou no pleno do Congreso?
A sesión plenaria transcorreu con normalidade, allea á manifestación e as protestas do exterior.

Por qué foi a concentración. Quen chamou á concentración?
Polo descontento dunha cidadanía que manifesta coma un clamor a súa indignación pola situación de extrema gravidade que estamos a sufrir e pola intolerable pasividade que amosa a clase política. Numerosos colectivos sociais, cidadáns “de a pé”, xente de todo tipo e sen tendencias políticas determinadas, simplemente desencantados e descontentos.

Onde vistedes as noticias?
Prensa escrita, televisión, e radio.

Cómo valorades esa información recibida?
Ampla e diversa. Desafortunadamente sesgada nos medios de carácter máis “gobernamental”.

Qué lle faltaba a esa información?
Máis obxectividade.

Qué consecuencias ou qué lectura se pode facer ou entresacamos da concentración / manifestacións?

Miles de persoas saíron o día 25 ás rúas de Madrid para reclamar, de xeito pacífico, reformas políticas, sociais e económicas que poidan garantir o benestar da maioría dos cidadáns e unha democracia máis aberta que escoite e de resposta ás necesidades dunha sociedade convulsa e desencantada. Durante estas manifestacións, a policía cargou en numerosas ocasións, ferindo a 12 persoas e detendo a máis de vinte.

¿Qué outras preguntas habería que facerse?

Como é posible que os deputados non “deran a cara” ante esta situación tan grave?
Como se pode tolerar a resposta do presidente Rajoy, que eloxiou aos cidadáns que quedaron na casa?
Como se pode asistir a un panorama de desolación democrática onde as institucións parecen non entender nin escoitar as voces dos electores defraudados?
Porque ten que pagar os pratos rotos da crise financieira a clase traballadora?