análise

¿Qué pasou onte (25/9/12) en Madrid?

Miles de manifestantes rodearon o Congreso dos Deputados en sinal de protesta pola actuación do Goberno e en definitiva pola pasividade da clase política ante a grave situación pola que atravesa o país.

¿Qué papel xogou a policía?

A actuación dos antidisturbios foi calificada de desmedida e excesivamente represora por un amplo sector da cidadanía.

¿Qué papel xogaron os manifestantes?

A excepción duns poucos exaltados os manifestantes acudiron á movilización reivindicando o seu dereito a expresarse libremente nunha marcha lexítima e autorizada.

Qué papel xogou a clase política? ¿Cantos diputados asistían ao pleno?

Como cabe esperar nestes casos, as valoracións sobre as actuacións dos políticos foron diversas segundo as tendencias dos partidos, máis próximos ó goberno ou a oposición. Na actualidade a cámara consta duns 350 deputados. Non podo especificar cantos acudiron nese día exactamente

Qué pasou no pleno do Congreso?

A sesión plenaria transcorreu con normalidade, allea á manifestación e as protestas do exterior.

Por qué foi a concentración. Quen chamou á concentración?

Polo descontento dunha cidadanía que manifesta coma un clamor a súa indignación pola situación de extrema gravidade que estamos a sufrir e pola intolerable pasividade que amosa a clase política. Numerosos colectivos sociais, cidadáns “de a pé”, xente de todo tipo e sen tendencias políticas determinadas, simplemente desencantados e descontentos.

Onde vistedes as noticias?

Prensa escrita, televisión, e radio.

Cómo valorades esa información recibida?

Ampla e diversa. Desafortunadamente sesgada nos medios de carácter máis “gobernamental”.

Qué lle faltaba a esa información?

Máis obxectividade.

Qué consecuencias ou qué lectura se pode facer ou entresacamos da concentración / manifestacións?

Miles de persoas saíron o día 25 ás rúas de Madrid para reclamar, de xeito pacífico, reformas políticas, sociais e económicas que poidan garantir o benestar da maioría dos cidadáns e unha democracia máis aberta que escoite e de resposta ás necesidades dunha sociedade convulsa e desencantada. Durante estas manifestacións, a policía cargou en numerosas ocasións, ferindo a 12 persoas e detendo a máis de vinte.

¿Qué outras preguntas habería que facerse?

Como é posible que os deputados non “deran a cara” ante esta situación tan grave?

Como se pode tolerar a resposta do presidente Rajoy, que eloxiou aos cidadáns que quedaron na casa?

Como se pode asistir a un panorama de desolación democrática onde as institucións parecen non entender nin escoitar as voces dos electores defraudados?

Porque ten que pagar os pratos rotos da crise financieira a clase traballadora?